Με την άκρη του ματιού μου, παρατήρησα ένα αγοράκι γύρω στα πέντε, το οποίο κρατούσε μια κούκλα.
Δε σταματούσε να της χαϊδεύει τα μαλλιά και να τη σφίγγει προσεκτικά πάνω του.
Αναρωτήθηκα για ποιον προοριζόταν αυτή η κούκλα.
Το αγοράκι γύρισε κάποια στιγμή προς την κυρία που βρισκόταν πλάι του:
«Θεία μου, είσαι σίγουρη ότι δε μου φτάνουν τα λεφτά;»
Η γυναίκα του απάντησε χάνοντας κάπως την υπομονή της:
«Είπαμε ότι δεν έχεις αρκετά λεφτά για να την αγοράσεις.»
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ:
Το ακόλουθο κείμενο ήρθε στα χέρια μας μέσω email. Θεωρούμε ότι είναι μια λογική λύση (μέσα στον παραλογισμό που επικρατεί) και προτείνουμε να τη δούμε σοβαρά.
Μας το προώθησαν φίλοι που δουλεύουν σε τράπεζες και νομίζω ότι θα έχει νόημα εάν το κάνουμε μαζικά...
'Εχουμε και λέμε λοιπόν:
;
