Χρήματα από το τίποτα

 Μία από τις σημαντικότερες πλευρές του ελέγχου της ανθρωπότητας από τις οικο­γένειες των Πεφωτισμένων είναι το χρηματοοικονομικό σύστημα. Το οικονομικό Kεντρί των Πεφωτισμένων είναι πολύ απλό και εκτείνεται από την εποχή της Σου­μερίας και της Βαβυλώνας έως και σήμερα. Βασίζεται στη δημιουργία ανύπαρκτου χρήματος, καθώς και στο δανεισμό του σε άτομα και επιχειρήσεις με αντάλλαγμα τους τόκους. Αυτό δημιουργεί τεράστια χρέη για τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις και τον πληθυσμό γενικότερα, και συνεπώς μπορούν να τεθούν υπό έλεγχο. Βασι­κό ρόλο σε αυτό διαδραμάτιζε ανέκαθεν η δυνατότητα που είχαν οι τραπεζίτες να δανείζουν χρήματα που δεν διαθέτουν.


Αν εσείς και εγώ διαθέτουμε ένα εκατομμύ­ριο, τότε μπορούμε να δανείσουμε ένα εκατομμύριο. Πολύ απλό. Όταν όμως μια τράπεζα διαθέτει ένα εκατομμύριο, μπορεί να δανείσει το δεκα­πλάσιο ποσό και ακόμα περισσότερα, και να το επιβαρύνει με τόκο. Αν ακόμα και ένα ελάχιστο ποσοστό των ανθρώπων που θεωρητικά έχουν καταθέσεις σε μια τρά­πεζα, πήγαιναν σήμερα να τα αποσύρουν, οι τράπεζες θα έβαζαν λουκέτο μέσα σε μισή ώρα, επειδή δεν διαθέτουν αυτά τα χρήματα. Τα χρήματα στην τράπεζα είναι ένας μύθος, ακόμα μία απάτη που εκμεταλλεύεται την ευπιστία του κόσμου.


      Όταν πηγαίνεις σε μια τράπεζα και ζητάς να πάρεις ένα δάνειο, η τράπεζα δεν τυπώνει ούτε ένα καινούργιο χαρτονόμισμα, δεν κόβει έστω και ένα κέρμα. Απλώς περνά το ποσό του δανείου στο λογαριασμό σου. Από εκείνη τη στιγμή πληρώνεις στην τράπεζα τόκους για κάτι που δεν είναι παρά αριθμοί που εμφανίζoνται σε μια οθό­νη. Αν όμως δεν μπορέσεις να αποπληρώσεις αυτό το ανύπαρκτο δάνειο, η τράπεζα έχει το δικαίωμα να κατασχέσει, απολύτως νόμιμα, τα υπαρκτά περιουσιακά σου στοιχεία: το σπίτι σου, τη γη σου, το αυτοκίνητο και τα υπάρxoντά σου, μέχρι της αξίας του ποσού που εμφανίζεται στην οθόνη - συν τους τόκους.


      Εκτός αυτού, επειδή τα χρήματα δεν διατίθενται στην κυκλοφορία από τις κυβερνήσεις, αλλά από ιδιωτικές τράπεζες που δανείζουν χρήματα σε πελάτες, οι τράπεζες ελέγχουν με αυτό τον τρόπο πόσα χρήματα κυκλοφορούν στην αγορά. Όσο πιο πολλά δά­νεια επιλέγουν να εγκρίνουν, τόσο πιο πολλά χρήματα κυκλοφορούν. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια οικονομική ανάπτυξη (ευημερία) και μια οικονομική ύ­φεση (φτώχεια); Μόνο ένα πράγμα: το ποσό των χρημάτων που κυκλοφορούν.


      Μέ­σα από αυτό το σύστημα, οι ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες ελέγxoνται από τις οικο­γένειες των Πεφωτισμένων, αποφασίζουν πόσα χρήματα θα κυκλοφορούν. Μπορούν, κατά συνέπεια, να δημιουργούν οικονομικές ανόδου ς και υφέσεις κατά βούληση. Το ίδιο συμβαίνει και με τα χρηματιστήρια, μέσα από τα οποία αυτές οι οι­κογένειες διακινούν καθημερινά τρισεκατομμύρια δολάρια στο οικονομικό και τραπεζικό σύστημα, και αποφασίζουν αν οι τιμές των μετοχών θα ανεβούν ή θα πέσουν, αν θα εκτοξευτούν στα ύψη ή αν θα καταρρεύσουν.


      Οι καταρρεύσεις των χρηματιστηρίων δεν συμβαίνουν έτσι απλά - σχεδιάζoνται για να συμβούν. Γιατί να το κάνουν αυτό οι Πεφωτισμένοι, όταν έχουν επενδύσει τόσα χρήματα σε αυτές τις αγορές; Πολύ απλό. 'Οταν γνωρίζεις ότι επίκειται ένα κραχ, αφού εσύ θα το προκαλέσεις, θα ξεπουλήσεις στο ανώτερο σημείο και θα ξαναγοράσεις μετά το κραχ. Με αυτόν τον τρόπο μπορείς να αυξήσεις σημαντικά την περιουσία σου, α­ποκτώντας εταιρείες στο μίνιμουμ της αξίας που είχαν πριν τη μεθοδευμένη κα­τάρρευση.


      Τα περισσότερα «χρήματα» που κυκλοφορούν δεν έχουν υλική υπόσταση, δη­λαδή μετρητά και κέρματα. Απεικονίζονται με αριθμούς που περνούν από τον ένα λογαριασμό στον άλλο ηλεκτρονικά, μέσω μεταβιβάσεων, πιστωτικών καρτών και επιταγών. Όσο πιο πολλά χρήματα κυκλοφορούν -ηλεκτρονικά ή με άλλους τρό­πους- τόσο περισσότερες οικονομικές δραστηριότητες μπορούν να λάβουν χώρα, και όσα πιο πολλά προϊόντα αγοράζονται και πωλούνται, τόσο περισσότερο εισό­δημα αποκτούν οι άνθρωποι και τόσο περισσότερες θέσεις εργασίας υπάρχουν δι­αθέσιμες.


      Μία επαναλαμβανόμενη τακτική της οικονομικής στρατηγικής των Πε­φωτισμένων είναι να προκαλούν μια οικονομική άνοδο με τη διάθεση πολλών δα­νείων και στη συνέχεια να προκαλούν ύφεση ή ένα κραχ. Ακριβοπληρωμένοι οικο­νομολόγοι και οικονομικοί αναλυτές, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει, θα ισχυριστούν ότι η άνοδος και η ύφεση είναι μέρος κά­ποιου φυσιολογικού «οικονομικού κύκλου». Δεν είναι έτσι. Πρόκειται για μια συ­στηματική χειραγώγηση από την πλευρά των Πεφωτισμένων προκειμένου να κλέ­βουν τον πραγματικό πλούτο του κόσμου.


      Κατά τη διάρκεια μιας οικονομικής ανό­δου πολλοί άνθρωποι δημιουργούν περισσότερα χρέη από ότι συνήθως. Η έντονη επιχειρησιακή δραστηριότητα σημαίνει ότι οι περισσότερες επιχειρήσεις δανείζο­νται περισσότερα χρήματα προκειμένου να αγοράσουν προϊόντα νέας τεχνολογίας, τα οποία είναι απαραίτητα για να αυξηθεί η παραγωγή τους και να ικανοποιηθεί η ζήτηση της αγοράς. Οι ιδιώτες δανείζονται περισσότερα χρήματα για να αγορά­σουν ένα μεγαλύτερο σπίτι και ένα πιο ακριβό αυτοκίνητο επειδή νιώθουν σίγου­ροι για τις οικονομικές τους προοπτικές. Μετά, την πιο κατάλληλη στιγμή, οι μεγά­λες τράπεζες, συντονισμένες από το δίκτυο των Πεφωτισμένων, αυξάνουν τα επίπε­δα των επιτοκίων για να περιορίσουν τη ζήτηση των δανείων και απαιτούν τα ήδη οφειλόμενα δάνεια. Εξασφαλίζουν έτσι ότι θα παρέχουν πολύ λιγότερα δάνεια από ότι προηγουμένως.


      Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απόσυρση μεγάλου μέρους του χρήματος από την κυκλοφορία (το χρήμα στις διάφορες μορφές του), τη μείωση της ζήτησης αγαθών, και οδηγεί σε περιορισμό των θέσεων εργασίας, επειδή δεν κυκλοφορεί πια αρκετό χρήμα για να συντηρήσει την οικονομική δραστηριότητα.


      Οι ιδιώτες και οι επιχειρήσεις δεν κερδίζουν πλέον αρκετά χρήματα για να απο­πληρώσουν τα δάνειά τους και χρεοκοπούν. Στη συνέχεια, οι τράπεζες κατάσχουν τον πραγματικό τους πλούτο: τις επιχειρήσεις, τα σπίτια, τη γη, το αυτοκίνητο και τα υπόλοιπα υπάρχοντά τους, ως συνέπεια της μη αποπληρωμής ενός δανείου που δεν ήταν ποτέ τίποτα παραπάνω από αριθμούς σε μια οθόνη.


      Ο ίδιος φαύλος κύκλος επαναλαμβάνεται εδώ και χιλιάδες χρόνια, ιδιαίτερα κατά τους τελευταίους αιώνες, και ο πραγματικός πλούτος του κόσμου έχει κατα­σχεθεί και έχει καταλήξει στα χέρια εκείνων που ελέγχουν το τραπεζικό σύστημα- των Πεφωτισμένων. Το ίδιο συμβαίνει και σε επίπεδο χωρών. Αντί να εκδίδουν τα δικά τους άτοκα χρήματα, οι κυβερνήσεις δανείζονται από το ιδιωτικό τραπεζικό καρτέλ και πληρώνουν τους τόκους και το κεφάλαιο (μερικές φορές) από τη φο­ρολογία του λαού.


      Ένα απίστευτο ποσό των χρημάτων που πληρώνετε σε φόρους, πηγαίνει απευθείας στις ιδιωτικές τράπεζες για την αποπληρωμή δανεισμένων «χρημάτων» που οι ίδιες οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να δημιουργήσουν άτοκα! Γιατί δεν το κάνουν; Είναι απλό. Οι Πεφωτισμένοι ελέγχουν τις κυβερνήσεις, όπως ακριβώς ελέγχουν και τις τράπεζες. Αυτό που ονομάζουμε «ιδιωτικοποίηση» είναι η πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων για την αποπληρωμή τραπεζικών χρεών.


      Οι φτωχότερες χώρες του κόσμου παραδίδουν τον έλεγχο της γης και των φυσικών τους πόρων στους Πεφωτισμένους τραπεζίτες, επειδή δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα τεράστια δάνεια που τους χορηγήθηκαν επί σκοπού από τις τρά­πεζες για να τις παγιδεύσουν. Ο κόσμος δεν χρειάζεται να ζει μέσα στη φτώχεια και τις πολεμικές συγκρούσεις. Έχει χειραγωγηθεί να είναι έτσι, επειδή αυτό εξυ­πηρετεί το σχέδιο. Τα χρέη του «Τρίτου Κόσμου» κατασκευάστηκαν για να αντικαταστήσουν την αποικιοκρατική κατοχή χωρών με πλούσιους φυσικούς πόρους ή στρατηγική γεωγραφική θέση, με τη σημερινή οικονομική κατοχή. Από τη στιγμή που μια χώρα έχει χρεωθεί σε ξένες τράπεζες, αναγκάζεται να παραδώσει τον έλεγχο των υποθέσεών της στους τραπεζίτες, στην Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που στη συνέ­χεια υπαγορεύουν την οικονομική και κοινωνική πολιτική σε κάθε επίπεδο.


      Εν τέ­λει όλοι οι δρόμοι οδηγούν όχι μόνο στην ίδια πολιτική σκευωρία, αλλά και στο ίδιο αποτέλεσμα: τον έλεγχο.


πηγη