Το κράτος έχει ζητήσει από τους πολίτες του να περιορίσουν κατά πολύ τους οικογενειακούς τους προϋπολογισμούς, αλλά το ίδιο το κράτος αρνείται να κόψει τον σπάταλο τρόπο λειτουργίας του.
Αντίθετα, οι φόροι έχουν πνίξει τους συνεπείς φορολογούμενους, προκαλώντας ασφυξία στην αγορά.
Το πλέον εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα, που το..πρόβλημα είναι πλέον φανερό, δεν λαμβάνεται ούτε μία πρωτοβουλία. Ούτε βαλτοί να ήταν!
Πρόκειται, άραγε, για ρεσιτάλ ανικανότητας ή για πλήρη παράδοση στα σχέδια κάποιων κύκλων να επιστρέψει η χώρα στην δραχμή; Είναι εντελώς παράλογο να μην κάνουν το παραμικρό για να αντιστρέψουν την κατάσταση. Όχι μόνο αυτό! Την ώρα που είναι φανερό ότι οι νέοι φόροι δεν αποδίδουν τα προσδοκώμενα, παράγουν καθημερινά ιδέες για νέους φόρους! Λες και το κάνουν επίτηδες. Με άλλα λόγια, σπρώχνουν με χέρια και με πόδια την χώρα στην έξοδο από την ευρωζώνη και στο χάος. Η αδράνεια τους είναι μία πραγματική ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας μας. Επιβάλλουν νέους φόρους, όταν γνωρίζουν ότι η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη και οδηγεί την οικονομία στην εντατική.
Ο δημόσιος τομέας μας κοστίζει πανάκριβα. Σε σχέση δε με το παραγόμενο αποτέλεσμα το κόστος λειτουργίας του είναι αστρονομικό. Στην πράξη δεν μπορεί καν να υπολογιστεί. Η λύση στο πρόβλημα πριν από οκτώ - δέκα χρόνια ήταν η ανασύσταση του κράτους. Να γκρεμίσουμε το κράτος και να το κτίσουμε και πάλι από την αρχή. Αυτό υποσχέθηκε τότε ο κ. Καραμανλής, δίχως στη συνέχεια να κουνήσει το μικρό του δακτυλάκι...
Σήμερα αμφιβάλουμε αν μπορεί να δοθεί μία λύση στα πλαίσια ενός συντεταγμένου σχεδίου. Κάθε δυνατότητα κατάρτισης και υλοποίησης ενός αξιόπιστου σχεδίου γκρεμίστηκε από τον κ. Παπανδρέου, την ημέρα που έβαζε ζήτημα δημοψηφίσματος στους ευρωπαίους ηγέτες.
Κι αυτό ακριβώς «ευαισθητοποιεί» διάφορους κύκλους που μέσα στην κρίση βλέπουν μία σημαντική ευκαιρία για τους ίδιους: Να εξακολουθήσουν να ασκούν την εξουσία, ακόμη κι αν αυτό περνάει μέσα από τα επικίνδυνα για το έθνος μονοπάτια της εξόδου της χώρας από την Ευρώπη. Τους είναι ευκολότερο το χάος από το να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν ένα σύγχρονο δυτικό κράτος. Κι όχι μόνο πιο δύσκολο, αλλά και ανώφελο, από την ώρα που σε ένα τέτοιο κράτος οι περισσότεροι από αυτούς θα ήταν ήδη πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
Αρνούμαστε να δεχτούμε ότι είναι τόσο άχρηστοι που δεν μπορούν να κάνουν απλά πράγματα για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Μόλις χτες ο κ. Βενιζέλος δήλωσε «οργισμένος», ότι έχει άγνοια για την κατάσταση που περιέγραψε ο πρώην γενικός γραμματέας των πληροφοριακών συστημάτων κ. Σπινέλλης για το 4-4-2 που παίζεται στα γήπεδα της εφορίας. Δεν είδε ο κ. Βενιζέλος. Δεν άκουσε σχετικά ο κ. Βενιζέλος. Αντίθετα, ο κ. Βενιζέλος συνεχίζει να σκέφτεται και να επιβάλλει νέους φόρους. Τυχαίο;
Θανάσης Μαυρίδης
capital
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου