Τι φοβούνται οι τρείς διεκδικητές της διαχείρισης της "νεώτερης νέας τάξης πραγμάτων"

Οι τρείς ανταγωνιστές  για την θέση του επόμενου  διαχειριστή της "νεώτερης" Τάξης Πραγμάτων, δηλαδή οι ΗΠΑ , το Δ΄ΡΑΪΧ (Ε.Ε) και η Κίνα, ξέχασαν για λίγο  τις συνωμοσίες και τους εσωτερικούς λυκοκαυγάδες τους  και  άρχισαν  να κουνούν απειλητικά το δάκτυλο στην Ελλάδα.Σε  ένα προτεκτοράτο δηλαδή, που  ακόμα και αν αύριο βούλιαζε σαν την Ατλαντίδα, δεν  θα τους ένοιαζε καθόλου.
Δεν είναι  ότι τρόμαξαν απο το επαναστατικό τσουλούφι του Τσίπρα  ή  τα χαστούκια του Κασιδιάρη  και τις  απειλές  των  άλλων αριστεροδέξιων κασιδιάρηδων ( δηλαδή  των πασχόντων απο κασίδα και δή πολιτική),που δήθεν απειλούν  την νομισματική  σταθερότητα  της Ευρώπης  και κατ΄επέκταση  του ...
οράματος της  "Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης" ( εξ ού και ολοκληρωτισμός). 
Είναι  ότι  ο Ελληνικός λαός  απέδειξε , πως ο Κίσινγκερ είχε απόλυτο "δίκιο"  όταν  τους προειδοποιούσε λέγοντας  ότι οι Έλληνες έιναι  επικίνδνοι αναρχικοί και απείθαρχοι.
Εκεί είναι η ουσία και όχι  φυσικά  το αν  θα μείνουμε ή θα φύγουμε απο την ευρωζώνη.
Δεν τους πολυνοιάζει  το αν  η τσέπη  του Έλληνα θα είναι άδεια απο Ευρώ ή απο δραχμές .
Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι  να μην  αναποδογυρίσει το μυαλό του Έλληνα και απο τρομαγμένος ραγιάς  γίνει ο "μπουρλοτιέρης"  του κόσμου.
Να μην  γίνει το κακό παράδειγμα  για  τους άλλους  "αιχμαλώτους" και αρχίσουν  να παίρνουν φωτιά το ένα "στρατόπεδο"  μετά το άλλο , δηλαδή  η μία χώρα μετά την άλλη.


Αυτό φοβόταν και ο Μέτερνιχ  της "Ιερας Συμμαχίας" και έλεγε  πως δεν τον ενδιαφέρει "αν θα παλουκωθούν  300.000 Έλληνες , η αν  θα σφαχτούν  απο τους Τούρκους άλλοι τόσοι , αρκεί να  μην ξεσηκωθούν και γίνουν  το κακό παράδειγμα  για τους άλλους  λαούς της Ευρώπης".


Ο κίνδυνος  για δαύτους δεν  βρίσκεται  στο αποτέλεσμα των εκλογών όπως υποκριτικά  τονίζουν  με απειλές και κατάρες. Ο κίνδυνος  βρίσκεται  στην επομένη ή στην μεθεπομένη  των εκλογών , όταν δηλαδή  ο Έλληνας  ξυπνήσει  απο τη νάρκωση  του Σαμαροβενιζελισμού και του νέου  Τσιπρανδρεϊσμού και βγεί  στους δρόμους και στις πλατείες.


Τους τρομάζει  το γεγονός ότι  τελικά  αυτός ο λαός  θα  ξανατραγουδήσει και θα ξαναπολεμήσει  για την λευτεριά.Την πραγματική  λευτεριά , εκείνη δηλαδή για την οποία  "έβαλε την υπογραφή του ο Χριστός και δεν την παίρνει πίσω".
Είναι αυτή  η ελευθερία που τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της  δεν  μπόρεσαν και δεν θα μπορέσουν  να καταλάβουν ποτέ  ούτε  οι κοντοκουρεμένοι γορίλες  , ούτε  οι ψαλιδόκωλοι ευρωλιγούρηδες  του εκσυγχρονισμού  , της μεταρρύθμισης , της διαπραγμάτευσης και τελικά της ήττας.

logia-tou-aera