Οι Ευρωπαίοι έδωσαν περιθώριο ημερών στην ελληνική κυβέρνηση να εγκρίνει έναν ακόμη γύρο σκληρών μέτρων λιτότητας. Αν δεν εγκριθούν, η χώρα δεν θα εισπράξει τη δόση των €12 δισ. Και παράλληλα, ο υπόλοιπος κόσμος θα πρέπει να προετοιμαστεί για τα χειρότερα.
Η 3η Ιουλίου είναι η καταληκτική ημερομηνία. Βασικά, η ΕΕ έχει βάλει ένα περίστροφο στον κρόταφο της Ελλάδας. Χωρίς τα χρήματα αυτά, η χώρα θα χρεοκοπήσει, και τότε θα επικρατήσει μια οικονομική κόλαση.
Δυστυχώς, έχει γίνει κατανοητό πως η πρώτη οικονομική διάσωση της Ελλάδας δεν στάθηκε ικανή να διορθώσει τα πράγματα. Ήδη συζητιέται το ενδεχόμενο μιας δεύτερης διάσωσης. Κάτι τέτοιο, θα υποδουλώσει τους Έλληνες ακόμη περισσότερο στους κεφαλαιοκράτες της Ευρώπης.
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι αυτές οι διασώσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά δάνεια. Και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μπορέσει η Ελλάδα να τα αποπληρώσει. Αυτό συμβαίνει όταν χάνεται ο έλεγχος του κρατικού δανεισμού. Επί χρόνια ολόκληρα, κανένας δεν αναλογίζεται τις συνέπειες του αλόγιστου δανεισμού, μέχρι που φτάνει η εφιαλτική ώρα του λογαριασμού.
Αυτά συμβαίνουν συνήθως σε τριτοκοσμικές χώρες, με αποτέλεσμα την επέμβαση της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ, που επιβάλλουν υψηλότερους φόρους, μειώσεις δαπανών, και πώληση δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες.
Ο ελληνικός λαός, αν κρίνουμε από τις διαμαρτυρίες του, δεν είναι καθόλου σύμφωνος με τη λιτότητα που του έχει επιβληθεί. Δυστυχώς όμως, η ΕΕ και το ΔΝΤ μπορούν και ασκούν πολύ ισχυρότερη πίεση στην ελληνική κυβέρνηση απ ότι ο λαός. Πρόσφατα ο πρωθυπουργός Παπανδρέου προειδοποίησε τους Έλληνες ότι μια χρεοκοπία θα ήταν καταστροφική για τη χώρα. Το ζήτημα είναι ότι μια χρεοκοπία της Ελλάδας θα ήταν καταστροφική και για το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Όπως λένε οι οικονομολόγοι, η κρίση χρέους της Ευρώπης μπορεί να προκαλέσει εξίσου σημαντικά διεθνή οικονομικά προβλήματα, όπως προκάλεσε κάποτε η κρίση ακινήτων των ΗΠΑ.
Οι διασώσεις της Ελλάδας θα αποτρέψουν αυτά τα προβλήματα; Μάλλον όχι. Η δανειοδότηση της Αθήνας απλά αναβάλλει το μοιραίο. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα έχει ήδη χρεοκοπήσει. Αν δεν σβηστεί κάποιο μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, η χώρα θα πρέπει να πτωχεύσει αργά ή γρήγορα.
Όταν καταρρέει η εμπιστοσύνη στην οικονομία μιας χώρας, τα κόστη δανεισμού εκτοξεύονται στα ύψη. Σήμερα, τα σπρέντς των ελληνικών ομολόγων αγγίζουν το 29%. Όποιος έχει καθυστερήσει την αποπληρωμή των πιστωτικών του καρτών, γνωρίζει το συναίσθημα αυτό.
Τότε λοιπόν, γιατί η Ελλάδα δεν μειώνει δραστικά τις κρατικές δαπάνες για να βάλει μια τάξη στα οικονομικά της; Επειδή αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Ήδη έχουν επιβληθεί σκληρά μέτρα λιτότητας. Το αποτέλεσμα ήταν η αύξηση της ανεργίας, και οι ταραχές στους δρόμους. Όπως αναφέρει ο Guardian, η λιτότητα έπληξε άσχημα την ελληνική οικονομία. «Το ¼ του πληθυσμού ζει κάτω απ τα όρια της φτώχιας, η ανεργία άγγιξε το 16%, και καθώς η οικονομία συρρικνώνεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, υπολογίζεται πως έβαλαν λουκέτο κάπου 100.000 επιχειρήσεις». Και όσο συνεχίζεται η οικονομική κατάπτωση, τόσο αυξάνονται οι κοινωνικές αναταραχές.
Το γεγονός ότι η ΕΕ και το ΔΝΤ επιμένουν για περισσότερη λιτότητα, έχει προκαλέσει άγριες διαμαρτυρίες στην Ελλάδα. Βέβαια, δεν είναι όλοι οι διαδηλωτές βίαιοι. Κάποιοι εκφράζουν τη δυσαρέσκειά του με ειρηνικό τρόπο. Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ απεργούν, προκαλώντας κυλιόμενες διακοπές ρεύματος σε πολλές περιοχές της χώρας.
Το ανησυχητικό στοιχείο είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνη. Ήδη, η Ιρλανδία δέχθηκε μια πρώτη οικονομική διάσωση, και μάλλον θα χρειαστεί και δεύτερη. Η Πορτογαλία είναι επίσης μια παρόμοια περίπτωση. Στην Ισπανία, η ανεργία προκαλεί εφιάλτες. Προς το παρόν, όσο η παγκόσμια οικονομία παραμένει κάπως σταθερή, η χώρα δεν χρειάζεται τη δική της διάσωση. Αν αρχίσουν όμως να πέφτουν τα ντόμινο, η Ισπανία μπορεί να βρεθεί σε τεράστιους μπελάδες πολύ σύντομα.
Πολλοί δεν μιλάνε για την Ιταλία, αλλά στη πραγματικότητα η χώρα αυτή έχει επίσης ένα τεράστιο πρόβλημα χρέους. Πριν μερικές μέρες, η Moody’s προειδοποίησε πως θα υποβαθμίσει την πιστοληπτική της αξιολόγηση μέσα στους επόμενους μήνες.
Τα ίδια προβλήματα έχουν η Γαλλία και το Βέλγιο. Μπορεί να μην είναι από τα πρώτα ντόμινο που θα καταρρεύσουν, αλλά αν αρχίσει η μεταδοτικότητα της κρίσης, θα κινδυνέψουν άμεσα.
Ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικονομικό σύστημα είναι σε κατάσταση κρίσης. Οι μεγάλες τράπεζες (κυρίως οι γερμανικές) έχουν τεράστια ανοίγματα. Με λίγο αεράκι θα πέσουν. Όταν κατέρρευσε η Lehman Brothers, τα ανοίγματά της ήταν 33/1. Σήμερα, οι τράπεζες της Γερμανίας έχουν αντίστοιχα ανοίγματα 32/1. Παράλληλα, έχουν στα χέρια τους μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους. Για αυτό υπάρχουν έντονοι φόβοι, πως μια ελληνική χρεοκοπία θα οδηγήσει σε πανευρωπαϊκή οικονομική κρίση.
Προς το παρόν, το μόνο που κάνει η ΕΕ, είναι να αναβάλει το μοιραίο. Το πρόβλημα όμως δεν λύνεται. Τι θα γίνει αν κινδυνέψει η Ευρώπη; Θα μπει στο παιχνίδι η Αμερική για να βοηθήσει; Μάλλον ναι, αν χειροτερέψει η κατάσταση. Η Federal Reserve θα μεσολαβήσει, όπως έκανε το 2008. Το θέμα όμως είναι ότι οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν κι αυτές τη μέρα του τελικού λογαριασμού, όπως η Ελλάδα, και μάλιστα πολύ σύντομα. Ήδη το αμερικανικό δημόσιο χρέος έχει σπάσει κάθε παγκόσμιο ρεκόρ, και η εμπιστοσύνη στο αμερικανικό δολάριο εκλείπει. Κάθε χρόνος που περνά, αυξάνει τους κινδύνους για την αμερικανική οικονομία. Η Federal Reserve μπορεί να τυπώσει νέο χρήμα και να το διαθέσει στους Ευρωπαίους, αλλά αυτό δεν θα βοηθήσει σε τίποτα μακροπρόθεσμα. Στη πραγματικότητα η Αμερική δεν μπορεί να σώσει ούτε τον εαυτό της από τη καταστροφή.
Το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα είναι σήμερα πολύ πιο εύθραυστο από ότι ήταν το 2008. Περιμένουμε το επόμενο κύμα οικονομικών καταρρεύσεων, το οποίο όταν έρθει θα είναι πολύ χειρότερο από το προηγούμενο. Ο κόσμος μας γίνεται όλο και πιο ασταθής. Καλύτερα να είμαστε προετοιμασμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου